W poprzednim odcinku analizowaliśmy możliwe trajektoria strategiczne firm mogące doprowadzić managerów do omawianej strategii, jako najbardziej zaawansowanej. W uzasadnieniu strategia dywersyfikacji jest procesem, w ramach którego firma decyduje się na rozszerzenie swojej działalności poprzez inwestycje w różne sektory lub rynki. Przedsiębiorca w ramach rozwoju swojego biznesu decyduje się na równoczesne działanie w kierunkach nowych rynków i nowych produktów (Macierz Ansofa). Dywersyfikacja stanowi tym samym swoistą antytezę jednobiznesowej strategii działalności, gdyż w swojej istocie prowadzi do wielobiznesowości. Jej głównym celem jest zminimalizowanie ryzyka, związanego z koncentracją na jednym obszarze działalności oraz zwiększenie potencjału wzrostu i dochodów. Jest to często stosowane narzędzie zarządzania ryzykiem, które pozwala firmie przetrwać trudne okresy gospodarcze i utrzymać konkurencyjność. Cytując prof. A.Zelek ,,dywersyfikacja to naturalna konsekwencja lub naturalne następstwo dojrzewania i wzrostu gospodarczego przedsiębiorstwa”. 

Jakie czynniki mają wpływ na zastosowanie strategii dywersyfikacji i jakiej grupie przedsiębiorstw jest dedykowana ?

Jednym z przykładów takich determinantów jest sytuacja, w której główny biznes generuje pojawienie się nadwyżki ekonomicznej lub odmiennie konieczność alokowania zasobów w nowe dziedziny wraz z wzbogaceniem portfela w nowe SBU(Strategic Business Unit) pojawia się wówczas, gdy dotychczasowe możliwości rozwoju branży wyczerpują się. Z uwagi na jej złożoność stosowanie jej wymaga od zarządzających, uwzględnienia zmiennych, które są trudne do określenia. Dedykowana jest dużym przedsiębiorstwom i jej poziom wzrasta wraz ze wzrostem przedsiębiorstwa. 

Typy dywersyfikacji uwzględniające aspekty organizacyjno-prawne

W praktyce wyróżnia się dwa podejścia do kwestii organizacyjno-prawnej przy transformacji firmy z jedno w wielobiznesowy podmiot gospodarczy. Otóż poszczególne strategiczne jednostki biznesowe (SBU) mogą być samodzielnymi podmiotami, co sprawia, że przedsiębiorstwo stające się korporacją funkcjonuje jako holding bądź spółka kapitałowa, jednak w alternatywnym ujęciu przy zachowaniu jednolitej podmiotowości przez korporacje i uzyskaniu przez poszczególne SBU niezależności ekonomicznej, z punktu widzenia prawa niemożliwym staje się posiadanie przez nie pełnej autonomii.

***

Dzisiejsze środowisko biznesowe nadaje strategii dywersyfikacji kluczową rolę w zarządzaniu firmą. Jest to niezwykle istotne narzędzie umożliwiające minimalizację ryzyka i zmaksymalizowanie potencjału wzrostu. Wybór odpowiedniego rodzaju dywersyfikacji zależy od celów i charakteru działalności firmy. Nie można przy tym zapominać, że strategia ta nie jest gwarancją sukcesu, zdecydowanie wymaga starannego planowania oraz analizy, aby uniknąć potencjalnych pułapek. Jednak, gdy jest dobrze przemyślana i wdrożona, może znacząco przyczynić się do długotrwałego sukcesu firmy.

***

Zachęcam do dzielenia się własnymi doświadczeniami związanymi z wdrażaniem strategii dywersyfikacji w Twojej organizacji bądź jeśli masz dodatkowe pytania, napisz do mnie na adres: pitch@orde.pl

Facebook

0

Twitter